โอมเบิกมหาเบิก ข้าพเจ้าจะขอเบิกริมฝีปาก ตลอดถึงรากพระเขี้ยวแก้ว จะได้ภวนาพระคาถาอันใดแล้ว
ขอจงประจักษ์ทุกสิ่งอัน พุทธังขลังจริง ธัมมังขลังจัง สังฆังขลังประดังดุจ พระพุทธะวาจา
ด้วยอำนาจพระพุทธะคาถา ด้วยอำนาจพระคาถานี้ พุทเบิก ธะบาก สังปาก มิคือตัวกู สุสูสิสี มะมามิมี ด้วยอำนาจแห่ง นะมะพะทะ

ต้นเดิมเป็นของท่านหลวงพ่อคง วัดบางโคล่นอก ถนนตก กรุงเทพ อาจารย์ในยุครัชกาลที่ 5 ใช้เสกภาวนา
เพื่อชำระปากเป็นการเบิกพรายปาก ให้บริสุทธิ์ก่อนทำการสิ่งใด และหากเราไม่ได้ใช้ปากไปในทางเสื่อมเสียประการใด
ก็จะคงอยู่ใด้เจ็ดวัน แต่ถ้าเราเกิดปากเสียพูดจากไปในทางไม่ดีถึงจะไม่ร้ายนักก็ตาม