โอม นะโมพุทธายะ เพชชละลวย มหาละลวย ชายเห็นชายงวย หญิงเห็นหญิงหลง เห็นหน้างวยงง
หลงพิศวาสครวญหา นั่งท่าฟังข่าว นั่งเฝ้าปากทาง นั่งเยี่ยมหน้าต่าง กอดอกรำพึง
มะอะอุ คนึงบ่มินอน อิสะวาสุ สุดสวาทอาวรณ์ ร้อนรนทนอยู่มิได้ พุทธังสะระติ จิตตัง สะมาเรมะ
มะเอหิ ธัมมังสะระติ จิตตัง สะมาเรมะมะเอหิ สังฆังสะระติ จิตตัง สะมาเรมะมะเอหิ นะมิเห็นหน้ากูอยู่มิได้ โมร้องไห้ครวญคราง
พุทธกอดไว้มิใคร่จะวาง ธาครวญครางสะอื้นไห้ ยะหลงใหลในจิต หญิงใดชายใดได้เพ่งพิศ
ก็อยู่มิได้ร้องไห้มาหากู โอมประสิทธิแก่กู สวาหะ เอหิชัยยะ เอหิสัพเพชะนา พหูชะนาเอหิ ฯ

คาถามหาละลวยนี้ สารพัดจะใช้ได้ทางเมตตา ผูกใจให้รัก เสกเครื่องหอมแป้งขี้ผึ้ง น้ำมันทาตัวก็ได้ เสกสรรพสิ่งทั้งปวงก็ได้ วิเศษนักแล